Członkowie komisji Prawo i Sprawiedliwość*

Dziękuję za możliwość bycia tutaj. Nazywam się Katy Faust i jestem założycielką organizacji praw dziecka Them Before Us. Jestem byłym zastępcą dyrektora Chinese Children Adoption International, największej chińskiej agencji adopcyjnej na świecie, a sama jestem adopcyjną matką.

Chciałbym podkreślić, w jaki sposób Jednolita Ustawa o Rodzicielstwie narusza prawa dziecka, porównując ją z najlepszymi praktykami adopcyjnymi.

W obu przypadkach – adopcja i poczęcie dawcy – dzieci tracą związek z jednym lub obojgiem rodziców biologicznych, czyli dwojgiem ludzi, do których mają naturalne prawo. (1) Podczas gdy adopcja funkcjonuje jako instytucja zaspokajająca potrzeby dzieci; reprodukcja i macierzyństwo zastępcze przez osoby trzecie funkcjonują jako rynek zaspokajający pragnienia dorosłych.

1. Prawo do najlepiej pojętego interesu dziecka jako podstawa. (2,3) W adopcji dziecko jest klientem, a jego „najlepszy interes” oznaczał, że niektórzy „zamierzeni rodzice” zostali odrzuceni. Nasza agencja miała powiedzenie: „istniejemy po to, by znaleźć każde dziecko kochające rodziców, a nie po to, by dawać dziecko każdemu dorosłemu”.

W branży płodności klientem są osoby dorosłe. Celem jest zapewnienie im dziecka, dosłownie, za wszelką cenę. W rezultacie, co wyraźnie ilustruje ten projekt ustawy, „najlepszy interes dziecka” jest rzadko uwzględniany, jeśli w ogóle.

2. Prawo do nieoddzielenia się od rodziców wbrew ich woli. (4)  Adopcja jest ostatecznością (5), do której dąży się dopiero po wyczerpaniu wszystkich możliwości zatrzymania dziecka przy biologicznych rodzicach, ponieważ pracownicy socjalni przyznają, że rozłąka z biologicznym rodzicem jest bardzo bolesna i prowadzi do utraty na całe życie. Rodzice adopcyjni starają się naprawić tę stratę. Wiele agencji wymaga szkolenia, które pomaga rodzicom wspierać ich dziecko w żałobie.

Dzieci dotknięte SB 6037 będą również oddzielone od jednego lub obojga rodziców biologicznych. Ale źródłem tej straty nie jest tragiczna okoliczność, została ona dobrowolnie wybrana przez samych dorosłych, którzy je wychowują. W rezultacie dzieci poczęte jako dawcy często czują, że nie mogą być uczciwe w kwestii poczucia straty. (6)

3. Prawo do bezpiecznego umieszczenia. (7,8) W adopcji pracownicy socjalni nigdy nie umieszczają dziecka z biologicznym nieznajomym(-ami), ponieważ życie z niespokrewnionymi dorosłymi zwiększa ryzyko, że dzieci doświadczą nadużyć, zaniedbania i porzucenia. (9) Chociaż wszyscy znamy heroicznych przybranych rodziców, statystyki ujawniają, że ani romantyczna relacja z biologicznym rodzicem, ani „intencja” rodzica nie łagodzi tego ryzyka dla dzieci. . W rezultacie specjaliści od adopcji opracowali długie procesy sprawdzania, szkolenia i nadzorowania „zamierzonych” rodziców.

Inaczej jest w SB 6037. Ustawa ta przyznaje usankcjonowaną przez państwo władzę rodzicielską niespokrewnionym dorosłym na podstawie ich „zamiaru” wobec rodzica. Podczas gdy rodzice adopcyjni muszą słusznie przechodzić kontrole przeszłości, referencje, studia domowe, szkolenie rodziców i nadzór po zatrudnieniu, SB 6037 nie wymaga żadnego z nich, pomimo faktu, że którykolwiek/wszyscy „zamierzeni” rodzice mogą nie być spokrewnieni z dzieckiem. Przyznanie dorosłemu praw rodzicielskich po prostu na podstawie „zamiaru” jest najniebezpieczniejszą częścią tego projektu ustawy.

4. Prawo do urodzenia się za darmo, a nie kupowania i sprzedawania. (10) Specjaliści od adopcji rozumieją moralne niebezpieczeństwa, gdy dorośli, którzy chcą mieć dzieci, pracują z bezbronnymi matkami biologicznymi. W takich sytuacjach bardzo łatwo jest przejść od adopcji do kupowania dzieci. Zapobieganie handlowi dziećmi w imię adopcji doprowadziło Stany Zjednoczone do podpisania konwencji haskiej w sprawie adopcji w 1994 r.(11) Aby zapobiec rynkowi dzieci, Haga wyraźnie zakazuje płatności bezpośrednio na rzecz matki biologicznej w zamian za zrzeczenie się dziecka. (12)

SB 6037 odrzuca to krytyczne zabezpieczenie. Ustawa ta zinstytucjonalizuje komercyjne macierzyństwo zastępcze, a nawet genetyczne, gdzie matka może otrzymać bezpośrednie wynagrodzenie za oddanie dziecka. W wielu przypadkach jedyną różnicą między handlem dziećmi, którego Haga starała się zapobiec, a wykonalnym kontraktem waszyngtońskim na macie zastępstwo, byłaby… synchronizacja. Jeśli umowa o macierzyństwo zastępcze zostanie podpisana przed poczęciem, „pomaga komuś zbudować rodzinę”. Jeśli jest podpisany po zapłodnieniu, to handel dziećmi. Dla dziecka czas zawarcia umowy nie ma większego znaczenia.

5. Prawo do zachowanych więzów pokrewieństwa. (13)  Świat adopcyjny przyjmuje „otwartą” adopcję, ponieważ pracownicy socjalni zaobserwowali, że dzieci korzystają z jak największej liczby powiązań z rodziną biologiczną. Pierwszeństwo mają domy adopcyjne, które mogą przyjmować grupy rodzeństwa, aby nie oddzielać dzieci od ich braci i sióstr.

Z drugiej strony przemysł płodności faworyzuje „anonimowe” gamety do produkcji dzieci, celowo odcinając je od połowy lub całej dalszej rodziny. Dzieci poczęte od dawcy często mają dziesiątki lub setki przyrodniego rodzeństwa rozsianych po całym świecie.

Ograniczenia czasowe uniemożliwiają mi zajęcie się sposobami, które: prawo dziecka do dokładnych akt urodzenia (14), zachowanie tożsamości (15) oraz prawo do zakazu nielegalnego wywiezienia za granicę (16) są zagrożone przez Jednolitą Ustawę o Rodzicielstwie. Ale mam nadzieję, że rozważając jakiekolwiek ustawodawstwo, które ma wpływ na dzieci, ich prawa i „najlepszy interes” będą na pierwszym miejscu. Jeśli tak jest, to SB 6037 zostanie całkowicie odrzucony.

Dziękuję za Twój czas.

Przypisy:

1. Konwencja ONZ o prawach dziecka, art. 7-10, 18
2. Konwencja ONZ o Prawach Dziecka, Artykuł 3 „We wszystkich działaniach dotyczących dzieci, podejmowanych przez publiczne lub prywatne instytucje opieki społecznej, sądy, władze administracyjne lub organy ustawodawcze, nadrzędnym celem jest najlepszy interes dziecka. ”
3. Konwencja haska o ochronie dzieci i współpracy w zakresie przysposobienia międzynarodowego, preambuła. „…zapewnienie, że adopcje międzynarodowe odbywają się w najlepszym interesie dziecka i z poszanowaniem jego praw podstawowych”.
4. Konwencja ONZ o prawach dziecka, art. 9
5. Konwencja haska o ochronie dzieci i współpracy w zakresie przysposobienia międzynarodowego, preambuła. „Każde państwo powinno podjąć, w pierwszej kolejności, odpowiednie środki, aby umożliwić dziecku pozostanie pod opieką swojej rodziny pochodzenia”.
6. My Daddy's Name is Donor, s. 7 „53% dzieci poczętych przez dawcę zgadza się z tym stwierdzeniem „Obawiam się, że jeśli spróbuję uzyskać więcej informacji na temat mojego dawcy nasienia lub mieć z nim związek, moja matka i/lub ojciec, którzy mnie wychowali, poczują zły lub zraniony”.
7. Konwencja ONZ o prawach dziecka, art. 25
8. Konwencja o ochronie dzieci i współpracy w zakresie przysposobienia międzynarodowego, art. 5(a), 15
9. Biology Matters, ThemBeforeUs.com (badania dotyczące wyników dla dzieci w zakresie: biologicznego i niespokrewnionego współżycia dorosłych)
10. Konwencja ONZ o prawach dziecka, art. 21 (d), 35
11. Preambuła: „Przekonani o konieczności podjęcia środków w celu zapewnienia, że ​​adopcje międzynarodowe odbywają się w najlepszym interesie dziecka i z poszanowaniem jego podstawowych praw oraz aby zapobiec uprowadzaniu, sprzedaży lub handlowi dziećmi”
12. Konwencja haska o ochronie dzieci i współpracy w zakresie przysposobienia międzynarodowego, art. 16, 32
13. Konwencja ONZ o prawach dziecka, art. 8, 9 ust. 3
14. Konwencja ONZ o prawach dziecka, art. 7
15. Konwencja haska o ochronie dzieci i współpracy w zakresie przysposobienia międzynarodowego, art. 9
16. Konwencja ONZ o prawach dziecka, art. 11

* Zeznania ustne ograniczono do 2 minut. Komentarze Katy mogą być obejrzeć tutaj w minucie 1:45:45.