Dzieci to kruche istoty ludzkie, które wymagają najwyższej dozy miłości, a także uwagi, edukacji moralnej oraz wpajania wartości. Bez odpowiedniej opieki dzieci nie przetrwałyby okresu niemowlęctwa ani nie dorosłyby do dojrzałości. W zależności od wieku dzieci mają różne potrzeby. Na przykład, niemowlę będzie wymagało więcej uwagi niż dwunastoletni chłopiec. Niemniej jednak oboje potrzebują odpowiedniej opieki. Ale jacy dorośli są najbardziej skłonni by dobrze opiekować się dziećmi?

Odpowiedź po dziesięcioleciach badań jest jasna: mężczyzna i kobieta współpracujący, aby razem wychowywać swoje dzieci

Gdyby różnice płci nie miały znaczenia w rodzicielstwie, dzieci nie traciłyby żadnych wyjątkowych korzyści w domu bez ojców. Tak jednak nie jest. Różnice płci są realne i mają znaczący wpływ na dzieci. Na przykład, dzieci wychowywane bez ojców są bardziej podatne na wczesne angażowanie się w aktywność seksualną , częściej żyją w ubóstwiesą bardziej skłonne wejść na drogę przestępczości i nadużywają narkotyków.

To prawda, że są dzieci, które dorastały w rodzinach zastępczych lub adopcyjnych, sierocińcach, z rodzicami tej samej płci lub w gospodarstwie domowym z jednym rodzicem, które dobrze radzą sobie w życiu. Jednak te wyjątki potwierdzają tylko regułę i Jednak te wyjątki potwierdzają tylko regułę, dobrze ugruntowany fakt że „dwoje rodziców — ojciec i matka — to lepszy układ dla dziecka niż jeden rodzic”. Należy również zauważyć, że wychowanie w domu, w którym jest ojciec i matka, samo w sobie, nie jest wystarczające aby zapewnić dobrostan dziecku. Ojcowie i matki muszą być zaangażowani w sprawy swoich dzieci, a relacja między nimi powinna być mało konfliktowa. Są to warunki, które przynoszą dzieciom najwięcej korzyści.

Biologiczne podstawy macierzyństwa i ojcostwa

Różnice biologiczne między mężczyznami i kobietami kształtują ich style rodzicielskie, a rożnorodność tych stylów przynosi dzieciom wiele korzyści. Mimo, że zarówno ojciec, jak i matka mają ten sam cel: dobrze wychować swoje dzieci, osiągają ten cel inaczej.

W rozdziale zatytułowanym „Skutki wpływów rodzicielskich opartych na płci na wychowywanie dzieci” psychiatra i wybitny członek Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego Scott Haltzman zauważa:

"Style rodzicielskie korelują z biologicznymi różnicami między mężczyznami i kobietami. Kobiety, w porównaniu do mężczyzn, mają wyższy poziom oksytocyny – hormonu odpowiedzialnego za tworzenie więzi emocjonalnych – oraz receptorów oksytocyny. Oksytocyna łagodzi niepokój, zmniejsza aktywność ruchową i zwiększa wrażliwość na bodźce dotykowe. W przeciwieństwie do niej, testosteron – obecny u mężczyzn w stężeniu dziesięciokrotnie wyższym niż u kobiet – jest skorelowany ze wzrostem aktywności ruchowej u chłopców i może być odpowiedzialny za wyższy poziom aktywności fizycznej u mężczyzn w porównaniu do kobiet".

W publikacji naukowej"Wpływ rodzicielstwa płciowego na dobrostan dzieci: teoria i badania”, Rob Palkovitz, profesor rozwoju człowieka i studiów nad rodziną na Uniwersytecie Delaware, pisze:

"Jeśli chodzi o płeć biologiczną, mężczyźni jako rodzice wydają się być bardziej stanowczy i bardziej wielokierunkowi niż kobiety, podczas gdy kobiety są bardziej responsywne, zorganizowane i uporządkowane niż mężczyźni. Ojcowie są, bardziej niż matki, wymagający w stosunku do dzieci jeśli chodzi o rozwiązywanie problemów i stawiają na rozwiązania związane z działaniem. Są także bardziej niekonwencjonalni w użyciu zabawek i przedmiotów niż matki oraz w większym stopniu używają przedmiotów do nawiązania fizycznego kontaktu z dziećmi. Ojcowie również, bardziej niż matki, droczą się z dziećmi podczas zabawy".

Różnice płci i rodzicielstwo

Generalnie, matki spędzają ze swoimi dziećmi więcej czasu. A ponieważ spędzają więcej czasu to i mają więcej czasu na zabawę z nimi. Niemniej jednak sposób, w jaki ojcowie i matki bawią się ze swoimi dziećmi, jest inny. Socjolog z Rutgers University, David Popenoe zauważa że ojcowie „kładają większy nacisk na zabawę niż na opiekę, a ich zabawa jest zwykle bardziej energiczna i siłowa”. Ojcowie zachęcają do wiekszej rywalizacji, podejmowania ryzyka i niezależności, podczas gdy matki kładą nacisk na zabawę w tempie bardziej dostosowanym do poziomu dziecka. Na przykład, ojcowie częściej zachęcają swoje dzieci do wspólnych wędrówek i wybrania trudniejszego szlaku. Ojcowie częściej angażują się w zapasy i zmagania ze swoimi dziećmi, a także uprawiają bardziej wymagające fizycznie sporty. Promując i zachęcając do różnorodnych aktywności, ojcowie i matki kształtują swoje dzieci w odmienny sposób.

John Snarey, Profesor Rozwoju Człowieka i Etyki w Emory's Candler School of Theology pisze,„Dzieci, które bawią się ze swoimi ojcami, zwykle szybko uczą się, że gryzienie, kopanie i inne formy przemocy fizycznej są niedopuszczalne”. Zaangażowany w życie swoich dzieci ojciec ma zatem kluczowe znaczenie dla rozwoju ich umiejętności samokontroli”.

Co więcej, zaangażowany ojciec, który szanuje i kocha swoją żonę, staje się idealnym wzorcem do naśladowania dla swoich synów i ma ogromny wpływ na kształtowanie ich męskich cech charakteru. Według Popenoe, dzięki obecności ojca synowie uczą się „męskiej odpowiedzialności oraz tego jak być odpowiednio asertywnym i niezależnym a także jak właściwie odnosić się do płci przeciwnej”.

David J. Eggebeen, profesor nadzwyczajny Rozwoju Człowieka i Studiów Nad Rodziną na Uniwersytecie Stanowym Penn pisze, że kiedy ojcowie nie włączają się pozytywnie w sprawy swoich dzieci, te częściej doświadczają „objawów depresji” i „angażują się w przestępczość”. Im bardziej pozytywnie zaangażowany jest ojciec w życie swoich dzieci, tym mniej prawdopodobne jest, że doświadczą one tych problemów.

Glenna Stantona wyjaśnia, że ojcowie zapewniają dzieciom wgląd w świat mężczyzn, podczas gdy matki oferują im dostęp do świata kobiet.

"Dziewczęta i chłopcy, którzy dorastają z ojcem, są bardziej zaznajomieni i bezpieczni we wzbudzającym ciekawość świecie mężczyzn. Dziewczęta z zaangażowanymi, żyjącymi w związku małżeńskim z mamą, ojcami mają większe szanse na zdrowsze relacje z chłopcami w okresie dojrzewania i mężczyznami w wieku dorosłym. Uczą się one bowiem od ojców, jak powinno wyglądać właściwe zachowanie mężczyzn wobec kobiet. Dziewczęta uczą się też od mamy, jak żyć w kobiecym świecie. Ta wiedza buduje ich poczucie bezpieczeństwa emocjonalnego i chroni przed wykorzystaniem ze strony nieodpowiednich meżczyzn. Matki pomagają chłopcom zrozumieć kobiecy świat i rozwijać wrażliwość na kobiety. Pomagają także chłopcom w nawiązywaniu relacji i komunikowaniu się z kobietami".

W pracy „Skutki wpływów rodzicielskich opartych na płci na wychowywanie dzieci” Scott Haltzman podsumowuje: „Obecność ojca i matki ma znaczenie, zwłaszcza jeśli każde z nich może wychowywać dzieci na sposób, który odzwierciedla ich rolę płciową. Dowody sugerują, że należy dołożyć starań, aby edukować społeczeństwo jako całość, a rodziców w szczególności, że różnice płciowe u rodziców są rzeczywiste i zamiast je wygaszać lub ignorować, należy je uwzględniać”.

Ogromna wartość ojców i matek jest niezaprzeczalna. Mąż i żona uzupełniają się wzajemnie nie tylko dlatego, że są biologicznie różni. Kiedy stają się rodzicami, korzyści wynikające z ich odmienności biologicznej rozciągają się także na ich dzieci.