(Pierwotnie opublikowane w Federalistów)
Rachel i Philipa Ridgewayów starali się jak najlepiej wykorzystać sytuację powstałą w wyniku załamania, adoptując embriony, które były zamrożone przez prawie 30 lat. Ich miłość zaowocowała pobiciem rekordu świata pod koniec zeszłego roku, kiedy 31 października 2022 roku urodziły się wcześniej zamrożone bliźniaki.
Bliźniacy, Lidia i Tymoteusz, „ustanowił nowy znany rekord najdłużej mrożonych embrionów, które kiedykolwiek zakończyły się pomyślnym żywym porodem, według pracowników naukowych Biblioteki Medycznej Uniwersytetu Tennessee Preston” skomentował Narodowe Centrum Donacji Zarodków (NEDC) w uroczystym ogłoszeniu o narodzinach.
Lydia i Timothy byli przetrzymywani w zamrażarkach przez prawie 30 lat – dokładnie 29 lat i 10 miesięcy – zanim zostali zaimplantowani w ich przybranej matce, Rachel Ridgeway. Według NEDC poprzedni rekord dzieci urodzonych żywych po przechowywaniu w zamrażarkach wynosił 27 lat.
Ridgewayowie, którzy również mają własne biologiczne dzieci, zdecydowali się na adopcję embrionów, ponieważ czuli się obciążeni ogromną liczbą dzieci porzucanych w zamrażarkach. Ten numer to ponad milion w samych Stanach Zjednoczonych.
Wybrali NEDC, ponieważ, jak powiedziała mi Rachel: „Widzą każdy zarodek jako dziecko i tak je traktują. NEDC współpracuje z Southeastern Fertility Center, które jest placówką bezodrzutową. Nie wyrzucają embrionów. Mają wiele opcji leczenia niepłodności i opcji IVF, które nie obejmują zamrażania zarodków”.
Para odszukała dzieci, które czekały najdłużej – te, które najprawdopodobniej zostaną porzucone i które nie miały szans na wychowanie przez biologicznych rodziców. Rachel powiedziała mi, że spojrzała na stronie NEDC dla dzieci w kategoriach, które sprawiały, że były najmniej prawdopodobne do wybrania: Wśród zamrożonych dzieci, których biologiczni rodzice „mają coś w części medycznej swojego profilu, o czym klinika musi poinformować rodziców adopcyjnych. Przykłady obejmują historię pozytywnych testów na chorobę przenoszoną drogą płciową, historię zaburzeń genetycznych itp.…
„Nikt nie patrzy na te profile, ponieważ zarodki nie są„ doskonałe ”” – powiedziała mi Rachel. „Po przejrzeniu profili i znalezieniu zarodków w tej kategorii zdecydowaliśmy, że najlepszym sposobem na dokonanie wyboru jest sprawdzenie, kto najdłużej czekał w NEDC i wybranie ich. To właśnie zrobiliśmy. Znaleźliśmy zarodki, które czekały najdłużej i wybraliśmy ten profil jako naszego głównego dawcę”.
Ridgewayowie następnie nalegali na wszczepienie wszystkich trzech żywotnych embrionów, pomimo obaw ich lekarza. Dzięki temu przeżyło dwoje dzieci: Lidia i Tymoteusz.
Ridgewayowie wiedzieli, że te dzieci powstały w wyniku utowarowienia i że utraciły dwie istoty ludzkie niezbędne do ich życia. maksymalny sukces rozwojowy i poczucie tożsamości — ich matka i ojciec. Podjęli decyzję o adopcji zdeterminowani, aby zrobić wszystko, co w ich mocy, aby pomóc zaleczyć rany dzieci. Ich wybory ucieleśniają, co to znaczy robić trudne rzeczy w imieniu dzieci, zamiast nalegać, aby dzieci robiły trudne rzeczy, aby spełnić samolubne pragnienia dorosłych.
Stworzony w Złamaniu
Lidii i Tymoteuszowi przed adopcją odmawiano prawa do życia i traktowano jak towar, ponieważ proces zapłodnienia in vitro zawsze wiąże się z ryzykiem, że jeden lub wszystkie wyprodukowane embriony nie przeżyją. Troje z pięciorga dzieci adoptowanych przez Ridgewayów zginęło: dwoje nie przeżyło procesu rozmrażania, a jedno nie przeżyło procesu przenoszenia. I ten poziom śmierci w procesie IVF miał miejsce nawet w najlepszym przypadku, gdy kochający rodzice szukali życia i aktywnie próbowali go chronić.
Te dzieci na szczęście nie przeszły żadnego preimplantacyjne badania genetyczne weterynarii i odrzucania embrionów wykazujących nieprawidłowości chromosomalne. Ten proces przesiewowy jest niestety powszechną praktyką w IVF naukowcy odkryli że zarodki z nieprawidłowymi komórkami mogą same się korygować, zastępując te nieprawidłowe komórki normalnymi komórkami.
Jako embriolog dr Craig Turczyński powiedział: „istnieje wiele… przypadków, które powinny zakończyć się ciążą, a tak się nie stało. … [T] tutaj są… zarodki, które według wszystkich konwencjonalnych środków nigdy nie powinny zaowocować dzieckiem, a jednak tak się stało. Tego typu zarodki były jedynymi dostępnymi i gdyby zostały poddane selekcji przez wprawne oko, zostałyby odrzucone”.
Po prostu nie wiemy, kiedy embriony będą dalej żyły. Dlatego nie należy ich traktować jako towarów, z którymi można eksperymentować w pogoni za dzieckiem, które przeżyło.
Dzieci Ridgewayów mogą stanąć w obliczu walki o tożsamość z powodu pozbawienie ich prawa do matki i ojca. Zostały stworzone przez heteroseksualną parę przy użyciu komórek jajowych „dawczyni” i nasienia męża, co zwiększa ryzyko urazów psychicznych u dzieci.
Ich biologiczny ojciec, który miał 50 lat w chwili ich powstania, już nie żyje, pozostawiając niewiele miejsca na ponowne zjednoczenie, aby uzdrowić wszelkie walki tożsamościowe. Możliwe psychologiczne skutki konieczności przetworzenia dziwacznego faktu, że urodzili się dziesiątki lat po ich stworzeniu, są powodem do niepokoju.
Brak łatwych rozwiązań
Nie ma łatwych ani naprawdę satysfakcjonujących rozwiązań dla etycznego labiryntu, jaki stwarza adopcja embrionów. Podczas Południowo-wschodnie centrum płodności należy pochwalić za odmowę tworzenia embrionów w ich placówce przy użyciu gamet dawcy, oferowania testów genetycznych, ułatwiania macierzyństwa zastępczego lub zamrażania lub odrzucania jakichkolwiek embrionów, należy zniechęcać do tworzenia dzieci w laboratoriach, nawet jeśli żadne dzieci nie są wyrzucane. Produkcja dzieci w laboratoriach jest obrazą ludzkiej godności.
Ten proces bezpośrednio wprowadza dzieci w stan ucisku. Od pierwszych dni życia takie dzieci są podatne na utowarowienie, śmierć, rozległe powikłania rozwojowe.
Ci z nas, którzy wiedzą, że życie zaczyna się od zapłodnienia, chcą dać szansę każdemu zapomnianemu i porzuconemu dziecku. Jednocześnie przemysł in vitro — stale rozwijający się, wielomilionowy biznes — czerpie coraz większe zyski z eksperymentowania, zabijania i zamrażania ludzi na czas nieokreślony.
Chociaż niektórzy hojni ludzie są gotowi ofiarnie adoptować zamrożone embriony, nasze społeczeństwo nie powinno dalej mieszać się i omijać naturalnej prokreacji, przede wszystkim tworząc zarodki bez rodziców. Manipulowanie naturalnym porządkiem jest aroganckie i nierozsądne. Chociaż rzeczywiście szlachetną rzeczą jest dawanie szansy na życie tym, którzy utknęli w zamrożonej otchłani, zamrażanie embrionów promuje tworzenie większej liczby embrionów, z których większość zostanie pozostawiona sama sobie.
Adopcja jest wielkoduszną odpowiedzią na zepsuty proces, ale ostatecznie ten zepsuty proces musi się zakończyć. Szczęśliwe zakończenie Lydii i Timothy'ego podkreśla, że miliony również zamrożonych dzieci umrą samotnie i niekochane, wszystko dlatego, że in vitro jest legalne. Zawsze powinniśmy szanować prawo dzieci do życia, do ich matek i ojców, a nie do bycia produkowanymi i sprzedawanymi.